Powered By Blogger

02/07/2010

I'm fine.. ฉันสบายดี

ถึง คุณ..ที่อยู่ห่างไกล
วันอาทิตย์ ที่ 14 มีนาคม 2553

"มีหลายสิ่งในชีวิต ที่เราไม่สามารถควบคุมได้ บางครั้งเราก็ต้องหันกลับมาสำรวจตัวเราเองว่าเข้มแข็งแค่ไหน และจะก้าวเดินต่อไปอย่างไร พอมาถึงจุดๆ นึง เราจะเข้าใจว่าการรู้จักรักตัวเองให้มากๆ นั้นเป็นสิ่งที่วิเศษยิ่งพรใดๆ"
มีคนๆ หนึ่งเคยบอกกับฉันว่า การได้เจอใครสักคนนับว่าเป็นเรื่องโชคดีอย่างแน่นอน... (อย่ามาทำหน้างง ก็คุณนั่นแหละ)
ฉันเคยจะเลิกเชื่ออย่างนั้นมาครั้งนึง แต่แล้วเวลาก็ช่วยให้คิดได้ ว่าบางสิ่งบางอย่างนั้นจะคลี่คลายไปตามวิถีทางของมันเอง ฉันนึกถึงสิ่งที่คุณเคยบอก แล้วก็ยิ้มกับตัวเองได้หลังจากจิตตก สติแตกมานานกว่า 2 เดือน ความสัมพันธ์ที่ไม่มีอะไรแน่นอน และยากที่จะยืนยาวนั้นไม่ใช่ความผิดใคร ในเมื่อเราแตกต่างกันทั้งใจและที่มา เป็นสิ่งที่เราควรยอมรับมากกว่ามาโทษให้เป็นความผิดของใคร หรือทำไมไม่เป็นอย่างนั้น เพราะอะไรจึงทำอย่างนี้ และก็นะพอเราเริ่มร้องคลอไปกับเสียงเพลงของ Jason Mraz ได้

ขอให้รู้ไว้นะ "เธอน่ะหายดีแล้ว.."


01/07/2010

Always love actually...

Date: Saturday 8, August 2009
To you..
Always love actually
somewhere at the airport ที่ๆรวบรวมความรู้สึกของผู้คนมากมายเอาไว้ ทั้งรอยยิ้ม น้ำตา ความสุขและความเศร้า อ้อมกอดอันแสนอบอุ่น บรรยากาศซึมๆของการจากลา สนามบิน..เป็นสถานที่ที่เป็นหนึ่งในฉากของภาพยนตร์หลายๆ เรื่อง เราเองก็ชอบบรรยากาศและผู้คนในที่แห่งนี้ เพราะดูๆไปก็เหมือนได้ดูหนังดีๆเรื่องหนึ่ง ซึ่งเก็บความรู้สึกมากมายรวมไว้ในที่เดียวกัน มองดูแล้วรู้สึกเต็มตื้น.. อิ่มใจ แม้จะแตกต่างกันทั้งชาติ และภาษาพูด แต่บางสิ่งที่แสดงออกมานั้นสื่อถึงกันได้โดยไม่ต้องใช้ถ้อยคำ
จาก Love Actually มาจนถึง Dear Gallileo หรือ"หนีตามกาลิเลโอ" สองเรื่องนี้คล้ายกันในหลายจุด ซึ่งเป็นจุดที่สำคัญและทำให้ยิ้มได้ซะด้วย ฉากสนามบินถูกเซ็ทให้เป็นพระเอกตอนต้นเรื่อง และในตอนจบของเรื่อง ส่วนนางเอกของเรื่องต้องยกให้ฉากชูป้ายบอกความนัย..ใจนั่นแล ฉันประทับใจฉากบอกรักของผู้ชายคนนึงที่แอบหลงรักแฟนของเพื่อนใน Love Actually อยู่ก่อนแล้ว ดูกี่ที กี่ครั้งก็ไม่เบื่อ ยิ้มได้ทุกครั้งสิน่า ความรักของMark and Juliet นั้นก็มาในแบบรักเค้าข้างเดียวประมาณนี้ Markบอกสิ่งที่อยู่ในใจของเขาออกมาโดยผ่านข้อความที่เขียนลงบนกระดาษ แม้ไม่ได้เอ่ยออกมาเป็นคำพูด แต่สิ่งที่แสดงออกมา เป็นอะไรที่มากกว่านั้น...
"...TO ME, YOU ARE PERFECT
AND MY WASTED HEART WILL LOVE YOU
UNTIL YOU LOOK LIKE THIS...
MERRY CHRISTMAS." Mark
ส่วนในเรื่อง Dear Gallileo ก็มีฉากชูป้ายให้เห็นเช่นกัน เป็นความรู้สึกดีๆจากเพื่อนถึงเพื่อน ที่อาจอยู่ไกลกัน ในที่ที่เวลาต่างกัน แต่ความคิดถึงน่ะส่งผ่านถึงกันได้แน่นอน ดูแล้วรู้สึกดี "ใครยิ้มคนเดียวอยู่ยกมือขึ้น"  เราเองๆ :)
การบอกความในใจ หรือความรู้สึกบางอย่างให้ใครบางคนรู้ไม่ใช่เรื่องน่าอาย แต่เรามองว่ามันเป็นเรื่องของความกล้ามากกว่า เพราะถ้าอายที่จะพูดเราก็ยังมีวิธีสื่อสารออกมาได้ตั้งหลายทาง การเขียนข้อความลงบนกระดาษแผ่นใหญ่ให้พออ่านได้ แล้วชูค้างไว้ให้อีกฝ่ายดูก็เป็นวิธีแก้เขินอีกทางหนึ่งซึ่งย้อนกลับมานึกถึงเมื่อไหร่ก็อมยิ้มได้เมื่อนั้น ..แหมอยากให้มีคนทำแบบนี้บ้างจัง น่ารักดี..
ความรักอยู่รอบตัวเรา ฉันเชื่ออย่างนั้น
Because love is... all around