But are we all lost stars..

You're only as strong as your next move..

hello, it's me again

goodbye

i'll let you go

i'll get back to life..
and living solo cause i know i need a few years on my own..

....
HAPPY NEW YOU 2014
1-01-2014 11:51am.
นึกถึงเรื่องดีๆ ที่เคยมีที่เคยทำร่วมกัน สิ่งดีดีที่เค้าทำให้ แม้จะน้อยนิดแต่นั่นก็เป็นความพยายามในแบบของคุณ..
จากนี้ฉันเองก็มีหลายสิ่งที่ต้องพยายามอย่างเต็มที่ ถือว่าต่อจากนี้แค่เห็นเพื่อนคนนึงมีความสุข ในแบบของเขาไป ยินดีด้วยนะคะ
^^ จากใจ

2-01-2014 13:39pm.
..บางครั้งชีวิตเราก็ไม่ได้ประสบความสำเร็จอย่างที่ตั้งใจเอาไว้ แต่ถ้าเรายังยิ้มให้กันได้ ยังห่วงซึ่งกันและกันบ้าง ยังนึกถึงคืนวันดีดีในบางเวลา..ฉันถือว่านั่นเป็นอะไรที่เยี่ยมมากแล้ว
แม้บางอย่างในชีวิตเราอาจไม่ได้ทำให้เราได้เจอกันอย่างเช่นเคยก็ตาม เราคงไม่จำเป็นต้องพูดหรือคุยกันทุกวันเหมือนเช่นเดิม แค่ต่างคนรับรู้จากสายลมแสงแดดจากเมฆจากท้องฟ้าจากดวงดาวในคืนบางคืน ว่าเคยมีคนดีดีผ่านเข้ามาในชีวิตเรา เท่านั้นก็เพียงพอแล้ว..

หวังว่าคุณคงสบายดี :-)

15-01-2014 01:44am.
เริ่มวันใหม่.. ที่จู่น้ำตาก็ไหลออกมา อาจเพราะเพลงที่ฟังดนตรีมันจับใจ ชวนให้วันคืนเก่าๆย้อนกลับมา อาจเป็นเพราะน้อยใจหรืออาจเพราะเราไปให้ค่ากับคนที่เป็นคนอื่นไปแล้ว
ผ่านมานานแล้วนะ.. ลึกๆ มันก็ยังไม่ลืม อาจมีคำถามว่าทำไม เพราะอะไร ทำได้อย่างไร ทำได้ไง
แต่ก็เท่านั้น ไม่มีคำตอบ ไม่มีเสียงเรียกเข้า ไม่มีสัญญาณตอบรักหรือคิดถึง เพราะไม่มีคนๆนั้นอีกแล้วในโลกของเรา
เช่นเดียวกัน เราก็ไม่มีชีวิตอยู่แล้วเหมือนกัน..ในโลกของเขา
มนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เข้าใจยากที่สุดในโลก คงไม่เกินจริงกว่านั้นสักเท่าไร

01/02/2014, 3:57pm.

สวัสดีเริ่มต้นเดือนมีนาคมของปีนี้แล้วสินะ ทุกสิ่งยังคงดำเนินต่อไป บางสิ่งก็ยังหมุนผ่านเวียนไป เราต่างเติบโตด้วยการกระทำของเราในอดีต และอาจเปลี่ยนไปจากการที่ได้เคยผ่านพบใครบางคน ฉันเปลี่ยนไปจากเดิม ไม่สิ เรียกว่ากลับมาเป็นตัวเองที่โตขึ้นกว่าเดิม เข้าใจมากขึ้นว่าคนเราอยู่อย่างสุขสงบนั้นไม่ได้มาจากปัจจัยภายนอก หากเป็นสิ่งที่อยู่ข้างในของเรา
อยู่ได้ด้วยตัวคนเดียวแล้วยังมีความสุขเนี่ย สุดยอดแล้ว คิดเข้าข้างตัวเองมากมายว่าทำได้ดี (อิอิ)
ยอมรับว่ายังนึกถึงบ้าง เป็นบางครั้ง.. แต่ถ้าจะให้กลับไป ไม่มีทาง! 55555

who knows - ขอโทษนะ

28/9/2013 (18:42)

เมื่อใครคนนึงเดินจากคุณไป ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลใดก็ตาม
...
สิ่งที่เกิดขึ้นแล้วดีเสมอ
...
28 กันยายน 2556 เวลา 22:34น.

ขอโทษ บทที่ 1

ถึงคุณที่อยู่ห่างไกล

เวลาผ่านไปเดือนครึ่งแล้วนะที่เราจากกัน คงจะมีแต่ฉันที่คอยนับวันนับคืนอยู่อย่างนี้ เพราะแต่ละวันที่ผ่านไป นั่นหมายถึงก้าวของความเข้มแข็งที่เพิ่มมากขึ้น และความทรงจำ ความเสียใจที่ค่อยๆ เบาบางลงทุกวัน แม้มีบางครั้งอาจจะยังหนักอึ้งในใจ ยังเผลอมีน้ำตา แต่ฉันก็หวังให้มันผ่านไป ไม่ใช่ว่าอยากอ่อนไหว พร่ำเพ้อกับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว จบไปแล้ว..
บางสิ่งก็ไม่ใช่จะลืมเลือนกันไปง่ายๆ แม้คุณจะลืมไปนานแล้วก็ตาม
วันพรุ่งนี้ที่ไม่มีฉันนั้น.. สำหรับใครบางคนคงไม่สำคัญอีกต่อไปแล้ว
ความเจ็บปวดที่ยังคงตามมาดูแลไม่ห่าง คงกลัวเราจะเหงา นั่นเป็นเพราะใจเราวางไม่ลง..
หรือบางทีฉันเองที่ไม่ยอมวางเอง

...
..ขอโทษนะ
ขอโทษในสิ่งที่อาจทำร้ายความรู้สึกคุณโดยไม่ได้ตั้งใจ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องอะไร
ขอโทษนะ

...
29.09.2013 (13:18น.)

ขอบคุณนะ บทที่ 2

...ความกลัวที่ถูกเก็บไว้
ยังจำตอนที่เราเดินทางไปต่างจังหวัดด้วยกันครั้งแรกได้ไหม
...คืนนั้นเราหาที่พักกันอย่างฉุกละหุกเพราะไม่ได้วางแผนเอาไว้
การเดินทางมาทำงานพ่วงด้วยพาฉันมาพักผ่อน ยังห่วงกันและกันว่าจะรอดไหม ที่พักแต่ละคืนก็หาเอาคืนต่อคืน เหมือนกับที่กิน แต่คุณก็ยังพยายามจนไปเจอที่กินอาหารทะเลอร่อยๆร้านริมทะเลที่ปราณบุรีได้
ถนนต่างจังหวัดในพื้นที่ไม่คุ้นเคย แสงไฟข้างทางสลัวจนแทบมองไม่เห็นทาง ฝนฟ้าที่ตกกระหน่ำลงมาเป็นพักๆ บางครั้งทำเอาไฟดับไปทั้งหมู่บ้านที่ผ่าน
เราขับวกไปวนมาจนหาทางออกกันจนเจอ แสงไฟแรกทำให้ใจอบอุ่นขึ้นอย่างที่บรรยากาศในรถให้ไม่ได้
คุณกลัวแต่ก็ยังเก็บความรู้สึกนั้นไว้เพื่อไม่ให้ฉันที่นั่งอยู่ข้างๆ กลัวไปมากกว่า..
ขอบคุณนะ

และขอโทษที่จริงๆ แล้วฉันเห็นความกังวลในแววตานั้น แต่ไม่อาจช่วยอะไรคุณได้เลย
ขอโทษนะ...
...

2.12.2013 (10:47น.)
ขอโทษนะ บทที่ 3

ขี้เกียจนับว่าผ่านมากี่เดือนแล้ว เพราะไม่รู้สึกอยากร้องไห้หรือเสียใจอีกแล้ว
ขอบคุณที่ทำให้ฉันกลายเป็นคนแปลกหน้าไปสำหรับคุณในชั่วข้ามคืน
ขอโทษ ถ้าวันนึงคุณก็จะกลายเป็นคนแปลกหน้าสำหรับใครบางคนเช่นกัน..
ขอโทษเพราะฉันอยากให้คุณมีความสุขจริงๆ
:)

22.12.2013 12:27pm.
นิสัยเดิมกลับมา คำพูดที่รุว่าทำให้คนฟังรุสึกไม่ดี เราเองก็ไม่เปลี่ยนไปเลยจิงๆ

ไม่ต่างกัน

รู้ไหมว่าไม่ต่างกัน ยังไง..
บางอย่างที่ไม่อาจมองเห็นด้วยตา แต่เรากลับรู้สึกได้ แล้วสิ่งที่ตามมามันทำให้เกิดอาการแปลกๆ ที่ข้างในอกข้างซ้ายอย่างแรงๆ ฉันกำลังสันนิษฐานว่ามาจากการดื่มด่ำกับกาแฟรสเข้มทุกวันซะล่ะม้างง.. อย่าคิดมากเลย แต่มันก้ออดยิ้มคนเดียวไม่ได้แฮะ ฉันก็คิดว่า เฮ้อออ.. เพราะเพลงที่ฟังซ้ำๆ อยู่นี่ต่างหาก ไม่ใช่เป็นเพราะรอยยิ้มของใครเลย จริงๆ นะ

..
รู้ไหมว่ามันต่างกัน..
การไม่คาดหวังกับอะไร แต่ได้เก็บสิ่งเล็กๆ น้อยๆ จากสิ่งที่พบเจอทุกวันมาเป็นความสุขเล็กที่เรามองเห็นได้คนเดียวเนี่ยมันเป็นความรู้สึกที่บางครั้งไม่สามารถอธิบายออกมาเป็นคำพูดได้ แล้วความสุขเล็กๆ นี้มันทำให้เรามองดูท้องฟ้าต่างไปจากเดิม ขนาดสองข้างทางที่เดินทางประจำยังไม่เหมือนเดิมเลย วิเศษไปเลยใช่ไหม.. ชีวิตนี่ดีจริงๆ นะ (^_^)

รู้สึกว่า.. คงต่างกันเล็กน้อย 555