Powered By Blogger

04/06/2010

ความเปลี่ยนแปลง

Date: Sunday 12, October 2008 (11:50am)
To: someonelikeyou.1977

ฉันคิดว่าฉันคงคิดไปเองที่รู้สึกไปเองว่ามีลมเย็นๆ คล้ายกลิ่นของฤดูหนาวพัดผ่านของช่วงอาทิตย์ที่ผ่านมา เป็นสายลมวูบนึงที่พัดมาสัมผัสตัวเราเพียงชั่วระยะเวลาเล็กน้อยเพียงแค่นั้น แต่ฉันก็ดีใจกับฤดูกาลใหม่ที่จะมาเยือน ถ้าไม่นับฝนที่ตกลงมาอย่างหนักตอนเย็นของเมื่อวานและท้องฟ้าสีเทาจางๆ ในวันนี้..
บางครั้งเราก็มักแกล้งทำความกล้าตกหล่นหายไป บอกตัวเองว่าไม่ใช่เพราะขี้ขลาดหากเพราะยังไม่แน่ใจในบางสิ่งบางอย่าง ตั้งแต่พบกันครั้งนั้น ฉันยังคงไม่กล้าเผชิญหน้ากับความเป็นจริง คุณคงคิดว่าฉันขลาดกลัวไม่เข้าท่า แต่ฉันก็เป็นอย่างนี้ น้อยนักที่จะเปลี่ยนแปลงอะไรๆ แต่ก็ไม่ได้เป็นคนดื้อแพ่งหรอกนะ ฉันคิดว่าคงอีกไม่นาน ฉันคงต้องลงมือเปลี่ยนแปลงอะไรบางอย่าง เพื่อก้าวไปสู่บางสิ่งที่อยู่ข้างหน้า บนทางเดินที่อาจไร้คุณในวันนี้ อาจมีใครซักคนผ่านเข้ามาในเส้นทางของฉันบ้างก็ได้ ใครจะรู้
..หนาวนี้ ฉันจะเริ่มออกเดินทางด้วยหัวใจที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความหวังอีกครั้ง หวังว่าคุณจะคอยมองฉันอยู่ที่ใดซักแห่งบนนั้น

คิดถึงจังค่ะ..

02/06/2010

ปีแสง...

Date: Monday 1, September 2008 (09:10pm)
To: someonelikeyou.1977

ดวงดาว 2 ดวงบนฟ้าในยามค่ำคืน หนึ่งในนั้นกำลังเคลื่อนที่เข้าไปหาอีกดวงหนึ่งอย่างช้าๆ แสงที่ดูคล้ายกันทว่าแตกต่างกันมากที่ระยะทางและเวลา ดาวอีกดวงกำลังเคลื่อนผ่านไป ผ่านไป.. พร้อมเสียงเครื่องยนต์กระหึ่ม เสียงฮึมฮัม...ดังมาจากที่ไกลๆ ผ่านเมฆหมอกมายังพื้นดิน เครื่องบินกำลังบินข้ามแผ่นฟ้า เหลือไว้เพียงแสงริบหรี่จากที่บนนั้น แสงของดวงดาวแม้จะต้องอาศัยแสงสว่างจากดาวฤกษ์ ทว่าจากจุดที่เรามองอยู่แสงนั้นต้องเดินทางมาไกลมากแค่ไหนกันนะ
ณ ที่ใดที่หนึ่งบนโลกใบนี้ และจากจุดใดจุดหนึ่งในจักรวาลที่กว้างใหญ่นี้
คุณล่ะ.. อยู่ที่ไหน?

ความหวังของคนเรา


Date: Saturday 21, June 2008 (12:00pm)
To: someonelikeyou.1977

เมื่อกลางสัปดาห์จู่ๆ ฉันก็ได้คำตอบรับจากสำนักพิมพ์แห่งหนึ่งนัดให้ไปสัมภาษณ์งาน ฉันเผลอกระโดดตัวโยนดีใจแบบเด็กๆ ไปหลายครั้ง ทำเสียงดังจนคนในที่ทำงานเงยหน้าขึ้นมองมาที่ฉัน ด้วยสายตาว่ายัยบ้านี่เป็นอะไรอีกล่ะ มันเป็นโอกาสที่เข้ามาครั้งแรกในรอบหลายปีที่รอมานาน แต่ว่านะฉันกลัวเป็นบ้าเลยเพราะนานเป็นชาติได้มั้งของการถูกเรียกสัมภาษณ์ ที่สำคัญมันเป็นงานที่ฉันอยากทำ อยากเรียนรู้ อยากเข้าไปสัมผัสว่าเป็นยังไง ตื่นเต้นจังค่ะคุณรู้ไหม ตอนนี้ฉันต้องฝึกทำใจให้สู้และฮึกเหิมให้มากๆ เข้าไว้ เป็นกำลังใจให้ฉันด้วยนะคะ ครั้งนี้จะเป็นก้าวสำคัญอีกก้าวของชีวิตเลยล่ะ :)
ความหวังมักจะเข้ามาหาโดยที่เราไม่รู้ตัว.. และนั่นทำให้ความไม่คาดหวังนั้นมีความหมาย ไม่รู้จะเหมือนกับความรักหรือเปล่า บางทีถ้าฉันทำเป็นลืมมันไป อาจจะได้พบเจอกับสิ่งที่เฝ้าหวังลึกๆ ในใจอีกครั้งก็ได้ ทว่าทำยังไงฉันก็ยังลืมไม่ได้ซักที
..ในเมื่อลืมไม่ได้ฉันก็คงทำได้เพียงเรียนรู้ที่จะอยู่กับสิ่งนี้ต่อไป
ใครจะรู้..

01/06/2010

แรงบันดาลใจ..ในวันหนึ่ง

Sunday 15, June 2008 (12:00pm)
To: someonelikeyou.1977
Subject: แรงบันดาลใจ

คุณมีสิ่งที่เรียกว่าแรงบันดาลใจไหม? ถ้ามีฉันอยากจะขอแบ่งซักนิดนึงเพราะตอนนี้ในชีวิตฉันต้องการสิ่งนั้นมากจริงๆ
สวัสดี ตอนนี้คุณเป็นยังไงบ้าง? กำลังทำอะไรอยู่เหรอ? คิดถึง..กันบ้างหรือเปล่า? อย่าเพิ่งทำหน้าแหวะสิฉันล้อเล่นต่างหาก จากวันนั้นก็ผ่านมาตั้ง 6 เดือนแล้ว ไม่น่าเชื่อเลยว่าเวลาจะผ่านไปรวดเร็วดั่งสายลมเช่นนี้ พอย้อนกลับไปมองชีวิตที่ผ่านมา แล้วถามตัวเองว่าฉันทำอะไรลงไปบ้างนั้น ก็ถึงกับต้องถอนหายใจ เพราะฉันยังไม่ไปไหน และไม่ได้ทำอะไรเลยซักอย่าง แม้กระทั่งจะเมล์ถึงคุณก็ยังไม่กล้า.. ความกล้าของคนเราถ้ามีขายตามท้องตลาดบ้างก็คงดี ความอยากของคนเรานี่ไม่มีสิ้นสุดเลยนะ อย่างฉันบางครั้งก็อยากเจอคุณ ทั้งที่รู้ว่าเป็นไปไม่ได้ อยากจะทำโน่นทำนี่ให้สำเร็จ แต่สุดท้ายก็ได้แต่ดองไว้ ฉันน่ะขาดทั้งความกล้า ทั้งแรงบันดาลใจ และตอนนี้.. ฉันก็ไม่มีอีกแล้ว คงไม่ได้เจอกันอีกแล้วสินะ แปลกดีที่ฉันเมล์ถึงคุณได้ตอนนี้ก็เพราะหนังที่เพิ่งดูอีกแล้ว พระเอกของเรื่องไม่ได้มาตามหาปาฏิหาริย์แต่กำลังตามหาแรงบันดาลใจ แต่ทำไมฉันต้องนึกถึงคุณด้วยก็ไม่รู้ ไม่เข้าใจเลยจริงๆ แล้วก็ไม่เข้าใจโชคชะตาเหมือนกัน สิ่งที่ฉันตามหาแต่กลับไม่เจอ สิ่งที่เฝ้ารอก็ดูเหมือนไม่มีวันมาถึง ทุกสิ่งดูเหมือนผ่านเข้ามาแล้วก็ผ่านไป ฉันคิดเสมอว่าฉันได้เจอคุณแล้ว แต่พอเวลานั้นมาถึงจริงๆ ทุกสิ่งกลับไม่ใช่สิ่งที่ฉันวาดหวังไว้ ฉันเหมือนคนถูกทิ้งเลยนะ ความรู้สึกมันแย่มากๆ ความรู้สึกเปราะบางเกินไป อ่อนแอเกินกว่าจะรับเรื่องพวกนี้ไหว ขอโทษจริงๆ ที่ทำให้ลำบากใจ เราน่าจะได้ทำความรู้จักกัน เรียนรู้กันมากกว่านี้ เร็วกว่านี้ เวลาดูจะเป็นสิ่งที่ไม่เคยมีเพียงพอสำหรับคนไม่มีเวลาแม้แต่จะสำรวจตรวจดูหัวใจตัวเอง เผื่อบางที..
ปล.ขอบคุณกับทุกสิ่งที่ผ่านมานะคะ