...เคยบ้างไหมเมื่อเราอยู่ในช่วงวันคืนดีดี มีสิ่งที่น่าประทับใจเกิดขึ้นกับเรามากมาย เรามักจะโยงใยเอาสิ่งเล็กสิ่งน้อยมาผูก ปะ ติด ให้เป็นเรื่องเป็นราวในภายหลัง และยังเก็บมาคิดไปยิ้มไปพลาง เป็นความประทับใจที่รู้อยู่คนเดียว ไม่เว้นแม้แต่เรื่องราวร้ายๆ ที่ผ่านเข้ามา.. แต่สิ่งที่แสดงออกมาคงตรงกันข้ามจากอย่างแรกอย่างสิ้นเชิง
ตัวเลขเป็นหนึ่งในหลายตัวเลือกที่เข้ามามีบทบาททางความรู้สึก เพื่อให้ได้จดจำ เพื่อให้ไม่ลืมเลือนหรือบิดเบือนไปได้ง่ายๆ ประหนึ่งคำมั่นสัญญากลายๆ ..จะได้ไม่ลืมกัน ฉันเคยคิดว่าวันที่บนปฏิทินกับสิ่งที่เกิดขึ้นมานั้นช่างประจวบเหมาะ จนหลายครั้งมันอดคิดไม่ได้ว่าบังเอิญกันเกินไปไหม พอเวลาผ่านไป นานไป ถึงรู้ว่าวันหนึ่งวันบนปฏิทินที่เราคิดไว้นั้น มันก็มีทั้งดีและร้ายพอๆ กันนั่นแหละ ที่แปลกคือมันดันมาเกิดขึ้นกับเรื่องของเราเท่านั้นเอง
ในชีวิตคนเราบางครั้งมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับตัวเลข สิ่งของ หรือกระดาษที่เอามาใช้เป็นหลักประกัน เพราะในความเป็นจริง "ชีวิต" ไม่สามารถเอาสิ่งใดมาเป็นหลักประกันได้ เราไม่สามารถรู้ล่วงหน้าได้ว่าพรุ่งนี้ตื่นขึ้นมาเรายังมีชีวิตปกติดีเหมือนเดิมไหม ไม่รู้แม้กระทั่งว่าจะตายจากโลกนี้ไปเมื่อใด สิ่งที่ปรากฏขึ้นบนปฏิทินจึงเป็นเพียงตัวเลขบอกวันเวลา และมันก็ทำหน้าที่ของมันเพียงแค่นั้น เราเองต่างหากที่เอาใจไปผูกกับสิ่งๆ นั้นเอง
....
เพราะความเป็นจริงสิ่งที่เราพบเจอไม่ได้เป็นเพราะสิ่งใด หรือขึ้นกับอะไร มันเป็นเพียงสิ่งที่ต้องเกิดขึ้นตามวิถีของมัน ก็เท่านั้น...เอง
No comments:
Post a Comment